Koninginnedag 2009.
Wat bezielt iemand toch om zo iets verschrikkelijks te doen.
Het begon allemaal zo mooi. Het weer was goed, blauwe lucht, goed van temperatuur. En dan een aanslag ons Koninklijk Huis!
Fons en ik gingen ons klaar maken voor het concert, dat de Koninklijke Stedelijke Harmonie ieder jaar geeft t.g.v. Koninginnedag in het stadhuis van Hulst, toen we het hoorden op de radio.
Het concert ging toch door, maar in een aangepaste vorm. De vrolijke nummers hebben we niet gespeeld. De burgemeester sprak alle aanwezigen bijzonder hartelijk toe en verzocht iedereen staand een minuut stilte in acht te nemen. Je kon een speld horen vallen, iedereen was zo begaan. Ik vond het een erg emotioneel moment, maar toch ook weer samen sterk zo met je vereniging en de toehoorders. Daarna speelden we het Wilhelmus. Ik heb ons volkslied nog nooit met zoveel overgave gespeeld en ik niet alleen. Trouwens de overige nummers werden vol overtuiging met hart en ziel gespeeld. Het zijn ook heel mooie muziekstukjes, Hymne Pastorale, Anthem, Musical Daens.
Voor de slachtoffers en degenen, die dit allemaal van dichtbij hebben meegemaakt zal 30 april ieder jaar een rouwdag zijn, een dag om te herdenken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten